۱۳۸۷ مهر ۸, دوشنبه

خانه ی نالان ِ من ...

آسمانت را به جبر
در اعماق زمین دفن می کنند
که شیاطین  ِ سپید روییده اند بر خانه ات
ابرها وقت باران به سخره ات می گیرند،
وقتی در و دیوار ِخانه رفتن را می نالد...
استخوان هایت سرد می شوند و
چشم هایت خیس ِ آرزوهای هرگز:
حق من بود
تک تک ِ پنجره های این خانه ...

۱۳۸۷ شهریور ۲۶, سه‌شنبه

"شناس"نامه

شناسنامه اش را باطل کردند؛ مرد.

۱۳۸۷ شهریور ۲۱, پنجشنبه

کاش اینجا بودی

آه باران ِ من

کاش اینجا بودی

میان این ورطه ی سکوت

تا نگاه ِ تو کلام ِ نخستین ِ بی زبانی ام می شد.

کاش اینجا بودی ماه ِ نامهربان

تا تقدس بر تو سجده می بُرد

روی خاک ِ پست ِ تن ِ من

کاش اینجا بودی

تا صدای تو را جار می زدم بر سر هر دیوار

تا سقوط می کردم در چال ِ گونه هایت

تا تن ات آرامگاه دستهای من می شد

و گردن ات جولانگاه ِ بوسه های ِ من

کاش اینجا بودی

کاش اینجا بودی..

۱۳۸۷ شهریور ۱۷, یکشنبه

مراسم ِ افطار

.. خب، اذان هم که گفتن. خب به رسم امام علی (ع) روزه رو باز می کنیم .. بله، در روایات آمده که آن بزرگوار تنها با یک عدد خرما روزه شون رو باز می کردند .. ما هم به پیروی از آن بزرگوار با یک عدد خرما روزه مون رو باز می کنیم .. خب، رسم امام علی (ع) که اجرا شد، اون دیس ِ مرغ رو بده اینطرف خیلی گشنمه ..

۱۳۸۷ شهریور ۱۴, پنجشنبه

صلح جهانی

تلویزیون روشن بود و اخبار شبانگاهی پخش می کرد :

-"...در همین راستا، سازمان ملل متحد، بیست و یکم سپتامبر را به نام روز صلح جهانی نامگذاری کرده است ..."

دخترک، اولین و آخرین لقمه ی شام اش را در دهان گذاشت..

"..خوش به حالشون، کاش ما هم از این روزها داشتیم .."