چند روز پیش، در روزنامه ی ای خواندم که ضرغامی، فیس بوک را، در کنار "صدای آمریکا و صدای انگلیس" قرار داده بود و گفته بود که دشمن با استفاده از این رسانه ها می خواهد به کشور ضربه بزند. همان شب هم در تلویزیون شبیه همین جمله را شنیدم که گفت دشمن از رسانه هایی مانند "فیس بوک و توییتر" استفاده می کند.
فیس بوک و توییتر، که تقریبا همه می شناسندشان، رسانه هایی هستند که به صورت شبکه ای دوستان را به هم ارتباط می دهند و امکان پخش کردن خبر ها را نیز فراهم می کنند. که این دقیقن مصداق بارز شعار "هر شهروند یک ستاد" موسوی است. دوستان می دانند که فیس بوک و توییتر، چیزی از خودشان ندارند و هر چه هست، کاربران هستند که خبر ها را می نویسند و پخش می کنند.
ترس دولتمردان از گردش آزاد اطلاعات چیز جدیدی نیست. پیشتر ها بارها دیده ایم که پیامک قطع می شود، سایت هایی مثل بالاترین هک شده اند یا سایت های خبری را تعطیل یا تهدید به تعطیلی کرده اند و روزنامه ها را بسته اند و خبرهایشان را حذف کرده اند و ... . [حتی شنیده ام که به شرکت های اولتراسرف و فری گیت هم پول داده اند برای قطع سرویسشان برای ایرانیان] حتی آزادی نسبی ای که در هفته های آخر پیش از انتخابات در جامعه و صدا و سیما جریان داشت نیز به ضررشان تمام شده و مجبور به تقلب در انتخابات و پس از آن سرکوب گسترده شدند. وقتی هم توان مقابله با این سایت ها را ندارند، سعی می کنند با "بدگویی" از آن، مردم را از آن بازبدارند، که فکر می کنم خود این تبلیغی هم هست برای این سایت ها.
به رسمیت نشناختن صداها، برای دولتمردان ما عادی شده. مثل این که معترضین را خس و خاشاک می نامند و با لفظ "عده ای" می خواهند تحقیرشان کنند. و وقتی جایی در روزنامه ها و صدا و سیما برای بیان حرف های معترضان نباشد، این حرف ها از مجاری دیگر جاری می شود.
دولتمردان، با تمام توان، سعی در بستن مجراهای خبری دارند تا بلکه بتوانند با جریان یکطرفه ی صدا و سیما ذهن ها را عوض کنند. تنها راه برای مقابله با این مسئله، استفاده از رسانه های آزاد ی مثل فیس بوک، توییتر، فردفید و بالاترین است که می تواند شعار "هر شهروند یک ستاد" موسوی را تحقق ببخشد. به دوستانمان کمک کنیم برای استفاده از فیس بوک و توییتر.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر