۱۳۸۸ بهمن ۱۱, یکشنبه

خدایا یه سوال

خداوندا ! بارالها ! خداوکیلی خودت حاضر بودی تو این دنیایی که ساختی زندگی کنی؟

۱۳۸۸ بهمن ۱۰, شنبه

نقاب سیاه جلاد

تو را از مغز
آویختند
به جرم جنگ با جاذبه
هنگام برخاستن
از زمین،
تو را از قلب
آویختند
و جلاد را دیدم
که پشت نقاب سیاهش
می گریست
و خود را دیدم
که پشت نقاب سیاهم
می گریستم
هرگز فراموش نخواهم کرد
چهره ی جلاد را
در آینه

۱۳۸۸ بهمن ۹, جمعه

سهم من اینست ؟ [2]

حقیقتش پست قبلی رو که نوشتم، ماجرا از این قرار بود که من پای کامپیوتر و در حال کارای همیشگی بودم و اونور تلویزیون روشن بود و روی بی بی سی – که اینروزا فقط صدا داره و مثل رادیو میشه ازش استفاده کرد.
اخبار گو گفت : “جوانی در شهر منچستر…” و من دلم گرفت. حس همیشگی اون زمانی رو داشتم که خبر اعدام رو اعلام می کنه. انگار عادت کرده بودم که “جوان” و “اعدام” همیشه کنار هم استفاده میشن؛ انگار گوشام همیشه منتظر خبر اعدامه. عادت کردم به خبرای بد. عادت کردم به اینکه خبر کشته شدن کسی رو بشنوم، که فلان کس تو تظاهرات کشته شد، فلان کس دم در خونشون منفجر شد، فلان کس رو زیر گرفتن.. از رو پل انداختن.
خدایا کی میشه، کی میاد اون زمونی که ما از شنیدن یه خبر بد، تعجب کنیم ؟

۱۳۸۸ بهمن ۸, پنجشنبه

سهم من اینست ؟

- جوانی در شهر منچستر رکورد پرش از ارتفاع را شکست.
-جوانی در شهر تهران اعدام شد.

۱۳۸۸ بهمن ۷, چهارشنبه

از ناتوانی

بوی مو هایت را
چطور میان این خطوط
تصویر کنم ؟

۱۳۸۸ بهمن ۶, سه‌شنبه

دیکتاتوری مستطیل ها

این مستطیل های سخت
بر ذهن ها
دیکتاتوری می کنند
آزادی می خواهم کمی
حجم خالی ای،
منحنی ای شاید

۱۳۸۸ دی ۲۹, سه‌شنبه

این نقابای لعنتی

وقتی دلمون گرفته و قهقهه می زنیم .. وقتی از کار کسی خوشمون نمیاد و بهش نمی گیم .. و یا برعکس، از کار کسی خوشمون میاد و ازش تعریف نمی کنیم .. وقتی بیخودی تعارف می کنیم و ته دلمون هم به دروغ خودمون می خندیم .. وقتی کسی رو به شدت دوست داریم و بهش نمی گیم .. وقتی عمیقن خوشحالیم و جلوی خوشحالی مون رو می گیریم –مبادا که دیوونه به نظر بیایم یا هر چی .. وقتی انقدر احساسات رو تو خودمون چال می کنیم، مبادا که باعث بدنام و رسوا شدن مون بشه .. وقتی می دونیم کارمون اشتباس و به کار بدمون اعتراف نمی کنیم .. وقتی انقدر پشت این نقابای مسخره قایم میشیم .. عین همین زمستون لعنتی میشیم که گرماش حال آدم رو بهم میزنه ..

۱۳۸۸ دی ۲۸, دوشنبه

سقوط...فرود


فرود باش
برای سقوط های گاه و بی گاهم
ای خلاصه ی خواب های آسمان
روی زمین

۱۳۸۸ دی ۲۶, شنبه

او گفت "من هستم" و از بهشت رانده شد.


“..هنگامی که آدم از میوه ی درخت ممنوعه تناول کرد، به نفس خویش آگاه شد. او گفت : «من هستم.» او دانست که هست و بلافاصله از بهشت رانده شد.
این داستان بسیار زیباست. این داستان، کلید رازهای بسیار است. این دانسته های توست که تو را از بهشت بیرون می کند. پیش از آن، آدم روحی کودکانه داشت. او برهنه بود و نمی دانست که برهنه است. او برهنه بود و نمی دانست که برهنگی، گناه است. او عاشقِ حوا بود، اما عشقش طبیعی بود. گناه، معنایی نداشت. زیرا گناهی رخ نداده بود. در زندگی کودکانه و معصومانه، گناهی وجود ندارد. تنها آدم بزرگ ها هستند که گناه می کنند. کودکان به هیچ وجه گناهکار قلمداد نمی شوند. کودکان معصوم اند، زیرا نمی دانند که «هستند»…”
عشق، قفس، پرواز / مسیحا برزگر / نشر اجتماع

فرصت شاید کوتاه باشد


[بازگو شده از اینجا]
جای شما باشم وقتی در مملکتی زندگی می کنم که آدم می تواند صبح از خانه اش بیاید بیرون و بعد با انفجار بمب تکه‌تکه شود یا ماشین پلیس سرقتی از رویش رد شود یا یک خری از پاترول پیاده شود گلوله را مستقیم به قلب آدم شلیک کند و برود با خیال راحت دو تا خیابان بالاتر ساندیسش را بخورد...جای شما بودم وقتی در مملکتی اینطوری زندگی می کردم هیچ لحظه ای را برای گفتن دوستت دارم از دست نمی دادم، هیچ دوستت دارمی را هم در قلبم نگه نمی داشتم، معلوم نیست فرصت دقیقن چقدر باشد...

۱۳۸۸ دی ۲۴, پنجشنبه

شهر هرت

- مگه شهر هرت ه ؟
- آره.

۱۳۸۸ دی ۲۳, چهارشنبه

آینه

آتش را
بر دوشم حمل می کنم
و دود را
بر سینه ام؛
چرا آینه
اینقدر ترسناک است ؟

چاه

در عمق تنهایی ام
چون یوسفی
که در چاه؛
تنهایی ام
تقصیر برادران ام بود.

۱۳۸۸ دی ۱۸, جمعه

هوس برف

سفیدی دندان هایت
راز روزهای برفی ست
لبخندی بزن
هوس برف کرده ام

۱۳۸۸ دی ۱۳, یکشنبه

عدالت

همه ي نگاه ها را
خودت از من مي دزدي
و مرا به زندان تنهايي
محكوم مي كني
الحق كه مصداق عدالتي !