سعید برزگر ام؛ معمار و دانشجو. از شعر مینویسم -آنجا که زبان به تحلیل راه نمیدهد، و از معماری و شهر مینویسم -آنجا که زبان به شعر نمیچرخد.
در عمق تنهایی ام چون یوسفی که در چاه؛ تنهایی ام تقصیر برادران ام بود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر