سعید برزگر ام؛ معمار و دانشجو. از شعر مینویسم -آنجا که زبان به تحلیل راه نمیدهد، و از معماری و شهر مینویسم -آنجا که زبان به شعر نمیچرخد.
این مستطیل های سخت بر ذهن ها دیکتاتوری می کنند آزادی می خواهم کمی حجم خالی ای، منحنی ای شاید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر