سعید برزگر ام؛ معمار و دانشجو. از شعر مینویسم -آنجا که زبان به تحلیل راه نمیدهد، و از معماری و شهر مینویسم -آنجا که زبان به شعر نمیچرخد.
۱۳۸۵ فروردین ۲۹, سهشنبه
همه مون کم و بیش یه چیزایی درباره مرگ شنیدیم. ولی کمتر کسی اون رو "باور" کرده. کمتر کسی خودش رو در حال مرگ یا در پیری تصور کرده. چرا کمتر کسی فکر این رو میکنه که روزی قراره پیر بشه٬ روزی قراره بمیره٬ و روزی قراره ازش سوال بشه؟ چرا؟؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر