۱۳۸۶ شهریور ۲۶, دوشنبه

وطن

سهیل آقازاده از من دعوت کرد درباره ی وطن بنویسم . البته پیشنهاد "بازی با وطن" از حسین نوروزی بود – که تا پیش از این نمی شناختمش. نمی دانم از کجا باید شروع کنم. من تقریبا حرفه ام موسیقی ست. یعنی زور موسیقی در من به بقیه ی نیرو های خدادادی می چربد. به همین علت هم سعی کرده ام آهنگ های زیادی گوش دهم – چه ایرانی و چه خارجی. خیلی خیلی خیلی برایم جالب بود که ایرانی هایی که درباره ی ایران سروده اند بسیار بسیار بیشتر از خوانندگان یا گروههای خارجی ست که درباره ی کشور خودشان سروده اند. چرایش را نمی دانم. اما زیباست. ایران با وجود گاه کاستی ها و به رغم شغال های کشورخوار آدم را دلبسته می کند. خود من می دانم اگر فردا از ایران رفتم دلم برای وطنم تنگ می شود. وطن من اینجاست، این آب و خاک. جایی که بسیار خاطره های ما در اینجا گذشته. کودکی ها و بزرگ شدن ها و سپس بچگی هایمان. کاستی های کنونی ایران بسیار است، از دید من بیش از بسیار. اما با وجود همه ی این کاستی ها چیزی هست که باعث می شود ما سرود ملی مان را با عشق بخوانیم و فوتبال ملی مان را با اشتیاق نگاه کنیم و وقتی هم تیم برنده می شود به خیابان ها بریزیم. وطن من یعنی "نوروز"ی که حتی آخوندها هم نتوانستند آن را براندازند چه برسد به اعراب وحشی. وطن من یعنی چیزی که وقتی از کشور خارج می شوی و یک ایرانی را میبینی ذوق می کنی. وطن یعنی شعر پربار و زیبا (واژه کم آوردم) ی حافظ که ترجمه و انتقال آن به بسیاری از زبان ها تقریبا نا ممکن است. وطن یعنی همین عشق ایرانی که برابرش هیچ کجای دنیا نیست. عشقی که از ژرفای وجود بر می خیزد. عشقی که وابستگی و دلبستگی ایجاد می کند. نه مثل عشق های آن سوی آبی که به همخوابگی میگویند. وطن یعنی چیزی که میان همه ی ما ایرانی ها مشترک است و آن ایرانی بودن است. وطن من یعنی آن جانبازان و شهیدانی که برای این خاک، بسیار دلیر (باز هم واژه کم آوردم) بودند که تن و جان فدا کردند – هر چند بعد ها از خونشان سوء استفاده شد. وطن من یعنی دختری که می خواهی با او حرف بزنی و می گوید : "بابام ..." (در کجای دنیا مثل این پیدا می شود؟ کمی فکر کنید، هیچ جا. همین زیباست! نه؟) وطن من کوروشی ست که عشق را برابر میان همه ی جهان پخش کرد. وطن من آیین مهر و آیین مهرورزی ست. آیینی که ناخواسته در دل همه ی ما جا دارد و باعث می شود ما که مسلمان هستیم احکام اسلامی مثل قطع دست و ... را اجرا نکنیم. وطن من زیباست. وطن شما چی؟؟



دعوتی های من فعلا:


از زندگی - دکتر احمدنیا


راز - پویان و سیما


اندیشه نگار - وحید بهزادان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر