نمی دانم چطور بگویم از این واژه ی بی پایان، بی انتها، بی مرز.
واژه ای که هر چه در آن می روی، عمیق تر می شوی، و هر چه در آن عمیق تر می شوی، بیشتر می یابی.
در واژه شک بود، و البته هر کس که شک می کند به یقین می رسد.
واژه، واژه است.
واژه، عشق است.
واژه، همان است که می شنود و پاسخ می دهد.
واژه، همان است که با او سخن می گویی.
واژه، همان است که تو را می یابد و تو او را می یابی.
واژه، "خدا"ست.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر