۱۳۸۷ بهمن ۱۹, شنبه

شبانه - 2

خورشید،
راهی است به سوی چشمان تو
و آسمان
وسعت خود را
از نگاه تو به ارمغان دارد
به سوی آخرین ابرها می دوم
به سوی اولین اشک ها
قدم هایم نگاه تو را می شمارد
تا پایان بی پایان اندوهم
ای که لبانت
هرم خورشید را می آفریند
و از تو سبز می شود
کویر ناموزون شعر

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر