۱۳۸۶ مهر ۱۲, پنجشنبه

عین حقیقت

این را که تعریف می کنم عین حقیقت است و اتفاق افتاده. با چند تا از دوستانم در مراسم اختتامیه ی مسابقاتی نشسته بودیم. یکی از دوستانم در حال گوش دادن به موسیقی بود. سخنران – که مسئول اجرای مسابقات نیز بود – سخنی بی ربط گفت و در همان حال دوست موسیقی-دوست من که به نقطه ی زیبای آهنگ رسیده بود و در حس آهنگ فرو رفته بود، برای آهنگ دلبخواهش بلند کف زد و دیدم که زیر لب گفت : "ای ول پینک فلوید ...". حضار هم نادانسته ادامه ی کف زنی را گرفتند و همه و همه تشویقش کردند و حتا رییس مسابقات هم برای سخنران کف زد و سرش را برای او به نشانه ی تایید تکان داد. نمی توانستم جلوی خنده ام را بگیرم. اوضاع خنده داری بود.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر